Het Nirvana van Kensington

Vandaag was het zo ver. Na drie weken hard werken in de keuken en achter mijn laptop om mijn recepten nog beter op punt te krijgen werd ik vrijgelaten. Ik mocht kiezen wat we gingen doen, echtgenoot en ik, samen, in Toronto. Waar ik naartoe wilde op deze vrije dag? Al dagen had ik liggen dromen van een bezoek aan Kensington Market en Chinatown. Twee 'wijken' die in elkaar overvloeien. Met Kensington Market als de hippy, trendy, artsy, vegan, raw food, culturele meltpot en dat laatste dan ook nog letterlijk (voor zij die niet kunnen volgen pot = weed/wiet als zoete geur uit kokervormige zelfgerolde sigaretjes). Chinatown met jawel veel Chinezen, en een andere meltpot van ongekende groenten, specerijen, vissoorten, paddestoelen en 'te raden naar voedsel'... de mix van deze twee zeer aparte wijken is het absolute Nirvana... althans voor mij!

Maar voor we aan het geur, smaak en kleurenspektakel begonnen werden we, zoals gewoonlijk, gelonkt naar Hibiscus. Een klein en zeg maar gerust wat vuil, 9 mini-tafeltjes groot paradijs voor vegan-isten.       Hun Soup & Salad Special is the thing-to-eat!

Pompoen-Gember Soep & Te Veel Om Op Te Noemen Bowl met Hemelse Gelukzaligheden en Raw Cracker

Met een gelukzalige glimlach van maagbevrediging op de mond was het tijd om Nirvana verder te verkennen. Met echtgenoot als trouwe metgezel die de wegen van zijn vrouw al lang en breed niet meer onderbreekt eens ze Nirvana betreedt.
Naast de vegan, raw en andersoortig groen denkende en etende etablisementen trokken de meer traditionele vitrines voor zekers ook mijn aandacht. De geslachte delen uitgestald waar ik ongegeneerd ook foto's van heb genomen.

Ook in Nirvana zijn ze dus niet vies van varkenspoten, onbekende vlezige delen, gelakte eend of inktvis. Het hoort nu eenmaal thuis in deze meltpot. De Chinese wijk transporteert me naar het land dat me in 2002 heeft bekoord. Het eten dat ik toen heb mogen eten was en is nog steeds het beste dat ik ooit heb gegeten. Daarom dat al die producten mij liggen aan te staren en ik mij wat hulpeloos voel omdat ik niet weet wat ze zijn - mijn Chinees is ook niet al te best - en nog minder wat er mee te doen. Voor zekers nog een volgend project dat op mij ligt te wachten. Maar de tamarinde pasta, gedroogde waterkastanjes, de kokosmelk en kokoscreme, gember en cassave brood - okay deze laatste kwam van een Caribische winkel - zijn mee vertrokken naar mijn hol, de keuken.
Met volle aandacht heb ik eveneens ongegeneerd de dames geobserveerd die verse dumplings aan het maken waren.

Een vaardigheid die ik zeker nog niet onder de knie heb, zeker niet glutenvrij. Daarom dat afkijken met momenten een zinvolle bezigheid kan zijn. Ze vonden het blijkbaar niet erg en ze waren best fier over hun vaardige handigheid.

De verse vissen die schaamteloos naakt in grote bakken lagen te wachten op klanten. In China heb ik er vele gegeten maar ik zou hier niet weten hoe er aan te beginnen, dus nam ik dan maar gewoon wat foto's totdat de tijd rijp is om een voor mij onbekende vis aan de haak te slaan en naar mijn hol te slepen. Misschien...

Inktvis

Belt Fish

Nadat mijn geur, kleur en smaakzintuigen bevredigd waren werd een andere straat ingeslagen, in het wilde weg. En in het wilde weg zei echtgenoot wil je hier misschien naar binnengaan? Oh Oh Oh... Ja Ja Ja, het was absoluut de juiste deur in Nirvana. Ik heb mijn Chris al vele malen betrapt op goeie ideeen. Zijn kleine hint had weer maar eens goede gevolgen. I love the man! Want tot mijn grote vreugde zag ik achteraan in de winkel een groot kabinet staan en een dame die kruidenmengsels aan het maken was. Nogmaals fameus ongegeneerd - dat heb ik hier in Noord-Amerika wel geleerd - stond ik haar doen en laten gade te slaan. De reuzegrote-gedroogde insecten die in de kruidenmixen gedaan werden waren daar niet vreemd aan. De Sympathieke Chinees zoals ik hem nu maar noem, vroeg of we naar iets op zoek waren. Ik gewoon enthousiast dat ik in het verleden Chinese kruiden heb gebruikt - om een ontstoken galblaas te behandelen. Wel, de dokter staat juist naast je, dus als je wil....JAAAAAAA, great, geweldig... nog niet een klein beetje blij dat ik eindelijk nog eens aan de pols gevoeld kon worden en mijn tong mocht uitsteken. Lekker spontaan ook, I love it, niks afspraken maken, gewoon binnenwandelen en gaan zitten. Nog een Jasmijn theetje aangeboden. Gewoon een uitstekend scenario!

De Goede Dokter schrijft mijn kruiden-voorschrift zodat de Kruiden Dame ze kan samenstellen

De Goede Dokter sprak amper Engels maar met handgebaren en met wat hulp van de Sympathieke Chinees werd me duidelijk gemaakt welke organen te zwak en te veel vuur hadden. Een bevestiging van mijn eigen waarnemingen maar met het grote voordeel dat ik weer lekker in mijn grote kookpot stinkende kruiden mag koken. De Kruiden Dame ging dan ook door ontelbare bokalen en schuiven om mij drie enorme porties kruiden te bereiden. Alles in verhoudingen die jarenlange studie vragen, om nog niet te spreken over de oneindige hoeveelheden kruiden, boombast, takken, mossen, insecten en zeker nog dingen-die-ik-liever-niet-weet die gekend moeten zijn door de Goede Dokter. Ik heb daar heel veel respect voor. 

De Kruiden Dame wikt en weegt

En ziet dat het goed is...

 En geleidelijk groeiden de drie bergen groter en groter....  De Goede Dokter, de Kruiden Dame en Sympathieke Chinees waren bijzonder vriendelijk, ongewoon voor Chinezen die meestal zeer gereserveerd zijn. Ze fluisterde in gebroken Engels dat ze me meer had gegeven en dat ik met deze hoeveelheid zeker 12 dagen zou toekomen. De Goede Dokter had me een supercocktail voor 3 dagen voorgeschreven volgens haar. Maar nu kon ik ze langer nemen.  De Sympathieke Chinees gaf ons ondertussen stukjes gedroogde Ginseng om te kauwen. Goed als immuniteitsbooster, voor de tanden en een slechte adem gaf hij aan als wijze raad. Hij verslikte zich wel bijna toen ik al-wel-wetend-van-niet zei dat ik de kruiden mee naar Belgie zou nemen op het vliegtuig. DO NOT TAKE THEM ON THE PLANE! zei hij met een bezorgde stem. Tja vliegen langs New York met de altijd op de loer liggende douane, dat zou inderdaad niet erg verstandig zijn.

Mijn Chinese kruiden-en-dingen mengeling

Helemaal gelukkig met deze onverwachte wending en iets dat ik al een hele tijd op mijn te doen lijstje had staan wandelden we terug richting parkeergarage. De avond was nog jong en om de Nirvana ervaring af te ronden stapten we gezwind Samadhi binnen. Ja we waren nu toch bezig om wat verlichting te brengen in ons afgelopen drukke werkschema :) De raw food & tea bar Samadhi met een jonge vrouw die met liefde en aandacht haar theetjes en eet-dingen verzorgd.
Ik ging voor de Perzik-thee, niet die met de chemische smaakstoffen uiteraard, maar van gedroogde perzikken. Chris ging voor een Raw Pizza met Boerenkool Pesto en Walnoten 'Kaas'.

De theekaart inspecteren

Raw Pizza met Boerenkool pesto en Walnoten 'kaas'

En als extraatje bood ze ons sappige gedroogde dadels met een walnoot in verborgen, afgewerkt met kokosolie...

Zeer weltevreden over deze bijzonder ontspannen dag reden we terug richting Grimsby waar ik gezwind mijn grootste pot bovenhaalde om aan het brouwen van mijn magische toverkruiden te beginnen. Mijn bezemsteel had ik al geparkeerd op de oprit.